De Mentor Colour 6 was een game console waarmee je ‘pong’ (of ‘ping-pong’, of ’tennis’) op je televisie speelde. Het spel bestond uit een zwart scherm met een vertikale witte lijn in het midden, een score bovenin en een vierkant blokje dat diagonaal van links naar rechts en omgekeerd bewoog, ‘de bal’. Het kwam met twee ‘paddles’ (regelbare weerstanden) waarmee de ‘bats’ (vertikale lijnen) omhoog- en naar beneden verplaatst konden worden. Raakte de bal de bat dan kaatste hij terug naar de overkant, in een hoek die na een tijdje heel voorspelbaar was. Je kon uren de score 0-0 aanhouden.
Inwendig, kwam ik op jonge leeftijd achter, zat er één groot belangrijk onderdeel op de verder saaie bruine printplaat: een General Instruments AY-3-8500 chip. En gezien alle draden die via de printsporen naar de chip werden geleid, deed deze chip het meeste werk. Heel spannend vond ik dat: hoe zou zo’n chip werken? En zou de spelcomputer (want dat was de Mentor Colour 6) het ook doen als de chip er niet in zat? En zou de chip los ook nog werken? Allemaal vragen die ik proefondervindelijk heb weten te beantwoorden en die een belangrijke rol hebben gespeeld in mijn interesse in technische apparatuur.
